مدیرعامل غیرمخابراتی، شرکت مخابرات ایران
یکسالی می شود که سیدمجید صدری از مدیریت اپراتور سوم تلفن همراه راهی بزرگترین و قدیمی ترین شرکت مخابراتی کشور شد تا بازویی باشد برای برنامه های دولت در توسعه بخش ثابت.
همان پارسال که صدری، مدیرعامل ایرانسل را به دفترش دعوت کرد و پشت یک میز به گفت وگو و مذاکره پرداختند، می شد فهمید که آن تابوی قدیمی دیگر شکسته شده و پس انگار خبرهایی در راه است.
حتی وقتی مدیرعامل جدید شرکت مخابرات ایران در سیستان و بلوچستان متوجه شد که ارتباطات یکی از شهرهای تابعه سراوان یک هفته ای می شود که قطع شده و از آن بی اطلاع است، پشت تریبون رفت و در مقابل همه مردم آن شهر، عذرخواهی کرد. چیزی که پیش تر حداقل من یکی از سوی این شرکت عظیم ارتباطاتی سابقه ای اینچنینی در ذهنم نداشتم.
صدری آمده بود تا با برداشتن قالب های ذهنی جاافتاده در شرکت مخابرات ایران، طلسم توسعه تلفن و اینترنت ثابت را که در دستان این شرکت بود را بشکند.
اما هرگاه که قدمی پیش می رفت با سیلی مواجه می شد. از تجمع پی در پی کارکنان معترض تا عدم پرداخت حقوق مصوب بازنشستگان و رای دادگاه در قطع نابهنگام آبونمان همه و همه بر سر مدیرعامل غیرمخابراتی شرکت مخابرات ایران آوار می شد تا هر بار بتوان گفت که دیگر کارش تمام است.
حتی طی طرحی فروش سیم مسی در مخابرات مطرح شد تا زیرساختی که زمانی آن را برگ برنده و عامل سودآوری این شرکت می دانستند، این بار به عامل نجات از ورشکستگی شان مطرح شود.
همه این ها یکی پس از دیگری گذشت و صدری از زیر آوارها بیرون آمد و دستی به کت اش کشید و راه خود را از سر گرفت.
حالا به نقطه ای رسیده ایم که محمدعلی یوسفی زاده مدیرعامل آسیاتک که بزرگترین شرکت ارایه دهنده اینترنت ثابت بعد از مخابرات است، از تغییر رویکرد این شرکت در همکاری با سایر شرکت های FCP خبر می دهد.
با این حال هنوز معلوم نیست که بتوان گفت که اینبار با دفعه های قبل فرق می کند.
