فرصتی دوباره

بعد از 32 سال کارمستمر در حوزه روابط عمومی ،خبرگزاری و مطبوعات  به این باور رسیدم که مشکل اصلی رسانه های کشور شیوه مدیریت آنهاست روی همین اصل وبرغم اینکه 18 سال پیش جامعه شناسی را در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه آزاد خواندم در سال 91 در سن 51 سالگی تصمیم گرفتم کارشناسی ارشد مدیریت رسانه را در دانشگاه علامه طباطبایی بگذرانم

دانشگاهی که بخشی از جوانیم و خاطرات بسیار ماندی آنروزها را در دانشکده علوم اجتماعی گذراندم ، سالهای 65تا 70 رشته پژوهشگری اجتماعی .

وهمین رشته و تمرکز روی پژوهش بود که عاملی شد تا سال 72 به سرپرستی گروه تحلیل وپژوهش های خبری خبرگزاری جمهوری اسلامی برگزیده شوم پژوهشی که مدیرعامل آن مجید رضاییان بود آن سال ها تیم سه نفره من رضاییان و ضیایی کارهای بزرگی در ایرنا کردیم و سپس انتشار روزنامه ایران بود و این اتفاق باعث تاسیس سرویس نظرسنجی برای نخستین بار در مطبوعات کشور شد،ورزنامه وهفته نام ها و سایت ها دیگر تا آخرین مسولیتم که مدیریت تحریریه روزنامه قانون بود.

ناخواسته مقدمه نخستین مطلبم زیاد شد گفتم که کار مستمر در حوزه های مختلف ارتباطات بخصوص 15سال اخیر که بیشتر دربخش های سردبیری و مدیریت تحریریه بوده مرا به این باور رسانده که اگر قرار باشد تحولی در حوزه رسانه صورت گیرد این اتفاق نخست  بایددر مدیریت و شیوه رهبری آن صورت گیرد البته این را هم بگویم وقتی می گویم ضرورت تحول در رسانه منظورم رسانه های بخش خصوصی است چرا که معتقدم یکی از علل بی اقبالی  امروز مردم به رسانه های کشور این است که بخش اعظم مالکیت رسانه های ما دولتی هستند و همین معضل باعث شده رسانه در کشورمحافظه کار،کم تحرک و مسول محورند(بجای مخاطب محوری)و... این بحث را بیشتر بهش می پردازم و اصلا این سایت را راه اندازی کردم برای طرح این مسایل در واقع بازگویی دغدغه هایم و همچنین آنچه که آموختم و آنچه که نیازمند آموختنم ،می نویسم و منتظر دیدگاه و نگاه شما هستم .تابعد....

مجتبی اعتمادمقدم